Çumra 26 Haziran

Bizim çocukluğumuzda bu obruğun derinliği ile birçok rivayetler söylenirdi. Yok dibi çok derinmiş bir tarafı denize bağlıymış falan diye anlatılırdı.

Bugün Obrukta damla su yok değil mi?

Obruğa halk arasında “Tepesi Delik” de denildiğini ilk olarak dünürümüz Musa Tongur’un babası rahmetli Hacı Mehmet Tongur Amcadan duymuştum.

Hacı Mehmet Tongur Amca Çarşı Cami önündeki namaz öncesi veya namaz sonrası bizlerle o zamanın gençleriyle sohbet ederdi. O zamanın gençleri diyorum çünkü bizler o genç kategorisinden çıkalı çok oldu.

O yıllarda Çarşı Caminde namı diğer rahmetli Sodurlu Kırmızı Hoca Vaaz verirdi. Cami dolar taşardı..

O dönem Çumra’mızın sembol hocasıydı. Çok sevilirdi. Sonra Çumra dışında görevler yaptı.

Rahmetli Kırmızı Hoca emekli olduktan sonra tekrar Çumra’mıza döndü. Sağlığı elverdiği ölçüde Çaybaşı Mahallemizdeki adıyla anılan camide vaaz ve nasihatlerine devam etmişti.

Aslen İnli köyümüzden olan meşhur Osman Dağ Hocanın bir vaazında;

Öbür âlemde deliler için sorgu sual olmayacak! Deyince Osman’ın;

--- O zaman İnliler yaşadı! Diye bağırdığı söylenir.

**

Gelelim Hacı Mehmet Tongur Amcanın sohbetine;

Çocukluğunda babası yahut anası istediğini yapmadığı zaman;

--- Bak ana eğer falan atı bana almazsanız gider kendimi tepesi delikten atarım. Siz de benim bitmez isteklerimden kurtulursunuz. Derdim. Anam;

--- Tamam, kuzum babana der alırız. Yeter ki sen kendini tepesi deliğe kendini atma! Diye cevap verirdi.

Hacı Mehmet Amca;

--- Çocukluk işte! Herkesin anası, babası muhakkak imkânları olsa isteklerini karşılar. Ancak, ya imkânı yoktur ya da çocuğunun isteğinin faydalı bulmamaktadır.

Onun için ana ve babanızı isteklerinizi yapmadığı zaman yanlış değerlendirmeyin. Onlar her zaman sizlerin iyiliği için çabalamaktadırlar. Bunu unutmayın tamam mı? Aynı yaşlardan çağlardan bizlerde geçtik. Şimdi yine sizlerin de tepesi delik gibi şantaj malzemeniz muhakkak vardır. Çocukluk cahilliğini yenik düşmemeliyiz. Fedakâr ana, babamızı üzmemeliyiz…

Diyerek başına sallardı.

--- Tepesi Delik nerede Hacı Mehmet Amca? Sorduğumda;

--- Tımraş Köyümüzdedir. Şimdi adına obruk deniyor. Gerçi Tımraşın adı bile değişti. Ve adı Gökhüyük Köyü oldu.

Biz İnli Köyünden koyun sürülerini Tımraşa kadar götürür ve tepesi delikte koyunlarımızı yıkardık.

İnli nere Tımraş nere demek ki İnli ve civarında koyunları yıkayacak su olmadığı için taa Tımraş’a koyun yıkamaya geliniyormuş.

Topraksu Kooperatifleri sayesinde köylerin birçoğunda yeterli suyumuz var diyorduk. Şimdi korkulu rüyalar görüyoruz..

Gerçi şimdi hayvancılığa verilen önemden dolayı yıkayacak kadar koyunumuz kaldı mı kalmadı mı?

Dolayısıyla ne tepesi deliğe ne de köydeki dalgıç derya gibi su çıkaran kuyulara ihtiyaç kalmadı.

Ben ilkokullu yıllarda öğretmenime obruk tepesi delik nedir? Niye öğretmenimize sorduğumuz zaman öğretmen;

--- Çok bağıran, bağırdığından dolayı bazen kendi sesini bile duyamayan insana tepesi delik denir. Diye esprili cevap vermişti. Sonra Tımraş Köyümüzde tepesi delik diye bilinen yerin adının obruk olduğunu söylemişti.

Bütün sınıfı dışarı çıkararak Hürriyet ilkokulunun bahçesinde çeşmede takılı bulunan su hortumu eline alarak bu hortumu aynı bizim Çarşamba Çayı gibi ancak, yeraltından akan nehir olarak düşünün tamam mı?

Hortumun patlak yerinden çıkan suyu gördünüz mü?

--- Evet, gördük öğretmenim. Diye bağırmıştık.  Yeraltı nehri akarken tıpkı hortumun patlağı gibi zayıf olan yerden yeryüzüne suyu çıkarsa çıktığı yerde çökme oluşur. Bu çökme olan yere obruk sizin tabirinizle de tepesi delik denir. Anladınız değil mi?

--- Anladık öğretmenim.

Şimdi ne zaman obruk nedir. Diye sorsalar İlkokul Öğretmenim Seydişehir Karaviranlı rahmetli Osman Özkan aklıma gelir.

Obruk Çumra İlçe sınırları içerisinde Gökhüyük ve Apasaraycık köyümüzde bulunmaktadır. Gökhüyük Köyümüzdeki su varken obruk aynı zamanda tarım sulamasında kullanılmakta idi.

Çarşı camii sohbetleri derken nerelere geldik değil mi?.

Cenabı Allah yağmur, kar kışımızı, rahmetini bol kılsın. Diyerek yazımı bitiriyorum.